Νανο ανταλλακτικά μηχανών τσιγάρων Kretek ηλεκτρονικά Irfz44nl Passim

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

Πλεονεκτήματα

Το κόστος, η ευελιξία, και η αξιοπιστία της κρυσταλλολυχνίας χαμηλότερο το έχουν κάνει μια πανταχού παρούσα συσκευή. Τα Transistorized mechatronic κυκλώματα έχουν αντικαταστήσει τις ηλεκτρομηχανικές συσκευές στις συσκευές και τα μηχανήματα ελέγχου. Είναι συχνά ευκολότερο και φτηνότερο να χρησιμοποιηθεί ένας τυποποιημένος μικροελεγκτής και να γραφτεί ένα πρόγραμμα υπολογιστών για να πραγματοποιηθεί μια λειτουργία ελέγχου από για να σχεδιαστεί ένα ισοδύναμο μηχανικό σύστημα για να ελέγξει εκείνη την ίδια λειτουργία.

Μαζική παραγωγή

Στη δεκαετία του '50, ο αιγυπτιακός μηχανικός Μωάμεθ Atalla ερεύνησε τις ιδιότητες επιφάνειας των ημιαγωγών πυριτίου στα εργαστήρια κουδουνιών, όπου πρότεινε μια νέα μέθοδο επεξεργασίας συσκευών ημιαγωγών, ντύνοντας μια γκοφρέτα πυριτίου με ένα στρώμα μόνωσης του οξειδίου πυριτίου έτσι ώστε η ηλεκτρική ενέργεια να μπορεί σοβαρά να διαπεράσει στο πυρίτιο διεύθυνσης κατωτέρω, η υπερνίκηση της επιφάνειας δηλώνει εκείνη την ηλεκτρική ενέργεια από την επίτευξη του ημιαγωγικού στρώματος. Αυτό είναι γνωστό ως παθητικότητα επιφάνειας, μια μέθοδος που έγινε κρίσιμη στη βιομηχανία ημιαγωγών δεδομένου ότι κατέστησε αργότερα πιθανή τη μαζική παραγωγή των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων πυριτίου.

Υψηλής συχνότητας κρυσταλλολυχνία

Η πρώτη υψηλής συχνότητας κρυσταλλολυχνία ήταν η κρυσταλλολυχνία γερμανίου επιφάνεια-εμποδίων που αναπτύχθηκε από Philco το 1953, ικανό μέχρι 60 MHZ. Αυτοί έγιναν με τη χάραξη των καταθλίψεων σε μια βάση γερμανίου ν-τύπων και από τις δύο πλευρές με τα αεριωθούμενα αεροπλάνα ΙΙΙ) θειικού άλατος ίνδιου (έως ότου ήταν μερικά ten-thousandths μιας ίντσας παχιάς. Το ίνδιο που επιμεταλλώθηκε με ηλεκτρόλυση στις καταθλίψεις διαμόρφωσε το συλλέκτη και τον εκπομπό.