Sasib 3000 νανο προηγμένη κρυσταλλολυχνία κατασκευαστών τσιγάρων τεχνολογικής διαδικασίας

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

Κρυσταλλολυχνία πυριτίου

Η πρώτη λειτουργώντας κρυσταλλολυχνία πυριτίου αναπτύχθηκε στα εργαστήρια κουδουνιών στις 26 Ιανουαρίου 1954, από Morris Tanenbaum. Η πρώτη εμπορική κρυσταλλολυχνία πυριτίου παρήχθη από τη Texas Instruments το 1954. Αυτό ήταν η εργασία του κιρκιριού του Gordon, ένας εμπειρογνώμονας στην ανάπτυξη των κρυστάλλων της υψηλής αγνότητας, η οποία είχε λειτουργήσει προηγουμένως στα εργαστήρια κουδουνιών.

CMOS

Το CMOS (συμπληρωματικό MOS) εφευρέθηκε από Chih-Tang Sah και τον ημιαγωγό του Frank Wanlass at θλφαηρθχηλδ το 1963. Η πρώτη έκθεση MOSFET επι:πλέω-πυλών έγινε από Dawon Kahng και το Simon Sze το 1967. MOSFET διπλός-πυλών καταδείχθηκε αρχικά το 1984 από τους ηλεκτροτεχνικούς εργαστηριακούς ερευνητές Toshihiro Sekigawa και Yutaka Hayashi

Απλουστευμένη λειτουργία

Μια κρυσταλλολυχνία μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα μικρό σήμα που εφαρμόζεται μεταξύ ενός ζευγαριού των τερματικών της για να ελέγξει ένα πολύ μεγαλύτερο σήμα σε ένα άλλο ζευγάρι των τερματικών. Αυτή η ιδιοκτησία καλείται κέρδος. Μπορεί να παραγάγει ένα ισχυρότερο σήμα παραγωγής, μια τάση ή το ρεύμα, που είναι ανάλογο προς ένα πιό αδύνατο σήμα εισαγωγής και έτσι, αυτό μπορεί να ενεργήσει ως ενισχυτής. Εναλλακτικά, η κρυσταλλολυχνία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανοίξει τρέχουσα ή μακριά σε ένα κύκλωμα ως ηλεκτρικά ελεγχόμενο διακόπτη.