Κρυσταλλολυχνία διακοπτών Irfz44nl μονάδων συσκευασίας Kretek μεγέθους βασιλιάδων Molin HLP

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

Ονομασία

Η κρυσταλλολυχνία όρου πλάθηκε από το John Ρ. Pierce ως συστολή του transresistance όρου. Σύμφωνα με τη Lillian Hoddeson και τη Vicki Daitch, συντάκτες μιας βιογραφίας του John Bardeen, Shockley είχε προτείνει ότι το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των εργαστηρίων κουδουνιών για μια κρυσταλλολυχνία πρέπει να βασιστεί field-effect και να ονομαστεί ως εφευρέτης.

Διπολικές κρυσταλλολυχνίες συνδέσεων

Οι πρώτες διπολικές κρυσταλλολυχνίες συνδέσεων εφευρέθηκαν από το William Shockley των εργαστηρίων κουδουνιών, ο οποίος υπέβαλε αίτηση για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (2.569.347) στις 26 Ιουνίου 1948. Στις 12 Απριλίου 1950, το κιρκίρι του Gordon φαρμακοποιών εργαστηρίων κουδουνιών και οι σπινθήρες του Morgan είχαν παραγάγει επιτυχώς μια λειτουργώντας διπολική NPN κρυσταλλολυχνία γερμανίου συνδέσεων ενισχύοντας.

Ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών

Το πρώτο ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών «παραγωγής» αναπτύχθηκε από Chrysler και Philco τις εταιρίες και αναγγέλθηκε στην έκδοση στις 28 Απριλίου 1955 της Wall Street Journal. Το Chrysler είχε κάνει το ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών, Mopar πρότυπο 914HR, διαθέσιμο ως επιλογή που αρχίζει το φθινόπωρο του 1955 για τη καινούργια γραμμή του 1956 Chrysler και αυτοκρατορικών αυτοκινήτων που χτύπησαν αρχικά τα πατώματα αιθουσών εκθέσεως αντιπροσώπων στις 21 Οκτωβρίου 1955.