Molins MK9 πρότυπα πυριτίου μέρη μηχανών τσιγάρων κρυσταλλολυχνιών D2PAK ηλεκτρικά

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

Κρυσταλλολυχνία πυριτίου

Η πρώτη λειτουργώντας κρυσταλλολυχνία πυριτίου αναπτύχθηκε στα εργαστήρια κουδουνιών στις 26 Ιανουαρίου 1954, από Morris Tanenbaum. Η πρώτη εμπορική κρυσταλλολυχνία πυριτίου παρήχθη από τη Texas Instruments το 1954. Αυτό ήταν η εργασία του κιρκιριού του Gordon, ένας εμπειρογνώμονας στην ανάπτυξη των κρυστάλλων της υψηλής αγνότητας, η οποία είχε λειτουργήσει προηγουμένως στα εργαστήρια κουδουνιών.

Ραδιόφωνο κρυσταλλολυχνιών τσεπών

Το πρώτο ραδιόφωνο κρυσταλλολυχνιών τσεπών «πρωτοτύπων» παρουσιάστηκε από INTERMETALL (μια επιχείρηση ίδρυσε από το Herbert Mataré το 1952) στο Internationale Funkausstellung Ντύσελντορφ μεταξύ 29 Αυγούστου 1953 και 6 Σεπτεμβρίου 1953. Το πρώτο ραδιόφωνο κρυσταλλολυχνιών τσεπών «παραγωγής» ήταν η αντιβασιλεία TR-1, που απελευθερώθηκε τον Οκτώβριο του 1954.

Διπολικές κρυσταλλολυχνίες συνδέσεων

Οι πρώτες διπολικές κρυσταλλολυχνίες συνδέσεων εφευρέθηκαν από το William Shockley των εργαστηρίων κουδουνιών, ο οποίος υπέβαλε αίτηση για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (2.569.347) στις 26 Ιουνίου 1948. Στις 12 Απριλίου 1950, το κιρκίρι του Gordon φαρμακοποιών εργαστηρίων κουδουνιών και οι σπινθήρες του Morgan είχαν παραγάγει επιτυχώς μια λειτουργώντας διπολική NPN κρυσταλλολυχνία γερμανίου συνδέσεων ενισχύοντας.