Νανο Kretek Hauni κρυσταλλολυχνία διακοπτών Irfz44nl μονάδων συσκευασίας Protos

Νανο Kretek Hauni κρυσταλλολυχνία διακοπτών Irfz44nl μονάδων συσκευασίας Protos

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

Εκτιμήσεις και χαρακτηριστικά πηγή-αγωγών

Υψηλής συχνότητας κρυσταλλολυχνία

Η πρώτη υψηλής συχνότητας κρυσταλλολυχνία ήταν η κρυσταλλολυχνία γερμανίου επιφάνεια-εμποδίων που αναπτύχθηκε από Philco το 1953, ικανό μέχρι 60 MHZ. Αυτοί έγιναν με τη χάραξη των καταθλίψεων σε μια βάση γερμανίου ν-τύπων και από τις δύο πλευρές με τα αεριωθούμενα αεροπλάνα ΙΙΙ) θειικού άλατος ίνδιου (έως ότου ήταν μερικά ten-thousandths μιας ίντσας παχιάς. Το ίνδιο που επιμεταλλώθηκε με ηλεκτρόλυση στις καταθλίψεις διαμόρφωσε το συλλέκτη και τον εκπομπό.

Ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών

Το πρώτο ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών «παραγωγής» αναπτύχθηκε από Chrysler και Philco τις εταιρίες και αναγγέλθηκε στην έκδοση στις 28 Απριλίου 1955 της Wall Street Journal. Το Chrysler είχε κάνει το ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών, Mopar πρότυπο 914HR, διαθέσιμο ως επιλογή που αρχίζει το φθινόπωρο του 1955 για τη καινούργια γραμμή του 1956 Chrysler και αυτοκρατορικών αυτοκινήτων που χτύπησαν αρχικά τα πατώματα αιθουσών εκθέσεως αντιπροσώπων στις 21 Οκτωβρίου 1955.