Sasib 3000 νανο πυριτίου μέρη μηχανών τσιγάρων κρυσταλλολυχνιών D2PAK ηλεκτρικά

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

1. Σημασία

Οι κρυσταλλολυχνίες είναι τα βασικά ενεργά συστατικά σε σχεδόν όλη τη σύγχρονη ηλεκτρονική. Πολλοί θεωρούν έτσι την κρυσταλλολυχνία μια από τις μέγιστες εφευρέσεις του 20ου αιώνα.

Η εφεύρεση της πρώτης κρυσταλλολυχνίας στα εργαστήρια κουδουνιών ονομάστηκε ένα IEEE κύριο σημείο το 2009. Ο κατάλογος IEEE κύριων σημείων περιλαμβάνει επίσης τις εφευρέσεις της κρυσταλλολυχνίας συνδέσεων το 1948 και MOSFET το 1959.

1. CMOS

Το CMOS (συμπληρωματικό MOS) εφευρέθηκε από Chih-Tang Sah και τον ημιαγωγό του Frank Wanlass at θλφαηρθχηλδ το 1963. Η πρώτη έκθεση MOSFET επι:πλέω-πυλών έγινε από Dawon Kahng και το Simon Sze το 1967. MOSFET διπλός-πυλών καταδείχθηκε αρχικά το 1984 από τους ηλεκτροτεχνικούς εργαστηριακούς ερευνητές Toshihiro Sekigawa και Yutaka Hayashi

1. MOSFET

Η field-effect μέταλλο-οξείδιο-ημιαγωγών κρυσταλλολυχνία (MOSFET), επίσης γνωστό ως κρυσταλλολυχνία MOS, εφευρέθηκε από το Μωάμεθ Atalla και Dawon Kahng το 1959. MOSFET ήταν η πρώτη αληθινά συμπαγής κρυσταλλολυχνία που θα μπορούσε να μικρογραφηθεί και να παραχθεί μαζικά για ένα ευρύ φάσμα των χρήσεων. Με τη μεγάλη εξελιξιμότητά του, και την πολύ πιό μικρή κατανάλωση ισχύος και τη μεγαλύτερη πυκνότητα από τις διπολικές κρυσταλλολυχνίες συνδέσεων, MOSFET το κατέστησε πιθανό να χτίσει τα ολοκληρωμένα κυκλώματα υψηλής πυκνότητας, επιτρέποντας την ενσωμάτωση περισσότερων από 10.000 κρυσταλλολυχνιών σε ένα ενιαίο ολοκληρωμένο κύκλωμα.