Ανώτατο έξοχο λεπτό Irfz44ns πρότυπο ηλεκτρικό μέρος Hauni του συσκευαστή τσιγάρων

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

1. Κρυσταλλολυχνία σημείο-επαφών

Το 1948, η κρυσταλλολυχνία σημείο-επαφών εφευρέθηκε ανεξάρτητα από τους γερμανικούς φυσικούς Herbert Mataré και Heinrich Welker λειτουργώντας Compagnie des Freins et Signaux Westinghouse, ένα υποκατάστημα Westinghouse που βρέθηκε στο Παρίσι. Το Mataré είχε την προηγούμενη εμπειρία στην ανάπτυξη των διορθωτών κρυστάλλου από το πυρίτιο και το γερμάνιο στη γερμανική προσπάθεια ραντάρ κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Χρησιμοποιώντας αυτήν την γνώση, άρχισε το φαινόμενο «της παρέμβασης» το 1947.

1. Ονομασία

Η κρυσταλλολυχνία όρου πλάθηκε από το John Ρ. Pierce ως συστολή του transresistance όρου. Σύμφωνα με τη Lillian Hoddeson και τη Vicki Daitch, συντάκτες μιας βιογραφίας του John Bardeen, Shockley είχε προτείνει ότι το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των εργαστηρίων κουδουνιών για μια κρυσταλλολυχνία πρέπει να βασιστεί field-effect και ότι αυτός

1. Κενός σωλήνας

Έναντι του κενού σωλήνα, οι κρυσταλλολυχνίες είναι γενικά μικρότερες και απαιτούν τη λιγότερη δύναμη να λειτουργήσουν. Ορισμένοι κενοί σωλήνες έχουν τα πλεονεκτήματα πέρα από τις κρυσταλλολυχνίες στις πολύ υψηλές λειτουργούσες συχνότητες ή τις υψηλές λειτουργούσες τάσεις. Πολλοί τύποι κρυσταλλολυχνιών γίνονται στις τυποποιημένες προδιαγραφές από τους πολλαπλάσιους κατασκευαστές.