Ηλεκτρικά μέρη μηχανών τσιγάρων κρυσταλλολυχνιών D2PAK πυριτίου μεγέθους βασιλιάδων Mark μωρών

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

1. CMOS

Το CMOS (συμπληρωματικό MOS) εφευρέθηκε από Chih-Tang Sah και τον ημιαγωγό του Frank Wanlass at θλφαηρθχηλδ το 1963. Η πρώτη έκθεση MOSFET επι:πλέω-πυλών έγινε από Dawon Kahng και το Simon Sze το 1967. MOSFET διπλός-πυλών καταδείχθηκε αρχικά το 1984 από τους ηλεκτροτεχνικούς εργαστηριακούς ερευνητές Toshihiro Sekigawa και Yutaka Hayashi

2. Σημασία

Οι κρυσταλλολυχνίες είναι τα βασικά ενεργά συστατικά σε σχεδόν όλη τη σύγχρονη ηλεκτρονική. Πολλοί θεωρούν έτσι την κρυσταλλολυχνία μια από τις μέγιστες εφευρέσεις του 20ου αιώνα.

Η εφεύρεση της πρώτης κρυσταλλολυχνίας στα εργαστήρια κουδουνιών ονομάστηκε ένα IEEE κύριο σημείο το 2009. Ο κατάλογος IEEE κύριων σημείων περιλαμβάνει επίσης τις εφευρέσεις της κρυσταλλολυχνίας συνδέσεων το 1948 και MOSFET το 1959.

3. Πλεονεκτήματα

Το κόστος, η ευελιξία, και η αξιοπιστία της κρυσταλλολυχνίας χαμηλότερο το έχουν κάνει μια πανταχού παρούσα συσκευή. Τα Transistorized mechatronic κυκλώματα έχουν αντικαταστήσει τις ηλεκτρομηχανικές συσκευές στις συσκευές και τα μηχανήματα ελέγχου. Είναι συχνά ευκολότερο και φτηνότερο να χρησιμοποιηθεί ένας τυποποιημένος μικροελεγκτής και να γραφτεί ένα πρόγραμμα υπολογιστών για να πραγματοποιηθεί μια λειτουργία ελέγχου από για να σχεδιαστεί ένα ισοδύναμο μηχανικό σύστημα για να ελέγξει εκείνη την ίδια λειτουργία.