![]() |
Ονομασία μάρκας: | Upperbond |
Αριθμός μοντέλου: | Κατασκευαστής |
Τροποποιημένο: | 50 PC |
τιμή: | Διαπραγματεύσιμα |
Χρόνος παράδοσης: | 5-8 ημέρες |
Όροι πληρωμής: | T/T, Western Union, MoneyGram, Paypal |
Νανο στρογγυλή λεπίδα Decoufle για την κοπή φίλτρων τσιγάρων που τοποθετείται στη μηχανή παραγωγής τσιγάρων
Το μαχαίρι φίλτρων είναι ένα συστατικό του τσιγάρου κατασκευάζοντας τις μηχανές στη ράβδο φίλτρων φετών μετά από να συνδεθεί με τη ράβδο τσιγάρων.
Δύναμη παραγωγής
Η δύναμη παραγωγής είναι χαμηλή (MPA 200 έως 300), το οποίο περιορίζει τη χρήση του για τα δομικά και μεταφέροντα συστατικά.
Είναι weldable με όλες τις διαδικασίες η πολύ συχνά χρησιμοποιημένη διαδικασία είναι συγκόλληση ηλεκτρικών τόξων. Είναι ουσιαστικά non-magnetic και διατηρούν την ολκιμότητά τους στις κρυογόνες θερμοκρασίες.
Η επιμήκυνσή τους είναι υψηλή, το οποίο επιτρέπει την παραμόρφωση στις διαδικασίες επεξεργασίας (όπως το βαθύ σχέδιο των νεροχυτών κουζινών).
Ωστενιτικό ανοξείδωτο
Το ωστενιτικό ανοξείδωτο είναι η μεγαλύτερη κατηγορία ανοξείδωτων, που αποτελεί για τα δύο τρίτα της συνολικής παραγωγής ανοξείδωτου. Κατέχουν μια ωστενιτική μικροδομή, μια πρόσωπο-κεντροθετημένη κυβική δομή κρυστάλλου.
Αυτή η μικροδομή κατανοείται με την ανάμιξη του χάλυβα με το ικανοποιητικό νικέλιο ή το μαγγάνιο και του αζώτου για να διατηρήσει θερμοκρασίες μιας τις ωστενιτικές μικροδομής καθόλου, που κυμαίνονται από την κρυογόνο περιοχή ως το σημείο τήξης. Κατά συνέπεια, τα ωστενιτικά ανοξείδωτα δεν είναι κανένα hardenable από τη θερμική επεξεργασία δεδομένου ότι κατέχουν τα ίδια περιβάλλοντα θερμοκρασίας μικροδομής καθόλου.
Εφεύρεση
Ανακαλυμμένη αντίσταση του χρωμίου του Robert Bunsen στα ισχυρά οξέα. Η αντίσταση διάβρωσης των iron-chromium κραμάτων μπορεί να είχε αναγνωριστεί πρώτα το 1821 από το Pierre Berthier, ο οποίος σημείωσε την αντίστασή τους ενάντια στην επίθεση από μερικά οξέα και πρότεινε τη χρήση τους στα μαχαιροπήρουνα.
Στο πρόωρο 1800s, ο James Stodart, ο Michael Faraday, και η σφύρα του Robert παρατήρησαν την αντίσταση των κραμάτων χρώμιο-σιδήρου («χάλυβες χρωμίου») στους φορείς οξείδωσης.
Η εφεύρεση του ανοξείδωτου παρακολούθησε μια σειρά επιστημονικών εξελίξεων, που αρχίζουν το 1798 όταν παρουσιάστηκε αρχικά το χρώμιο στη γαλλική ακαδημία από το Louis Vauquelin.
![]() |
Ονομασία μάρκας: | Upperbond |
Αριθμός μοντέλου: | Κατασκευαστής |
Τροποποιημένο: | 50 PC |
τιμή: | Διαπραγματεύσιμα |
Πληροφορίες συσκευασίας: | χαρτοκιβώτιο |
Όροι πληρωμής: | T/T, Western Union, MoneyGram, Paypal |
Νανο στρογγυλή λεπίδα Decoufle για την κοπή φίλτρων τσιγάρων που τοποθετείται στη μηχανή παραγωγής τσιγάρων
Το μαχαίρι φίλτρων είναι ένα συστατικό του τσιγάρου κατασκευάζοντας τις μηχανές στη ράβδο φίλτρων φετών μετά από να συνδεθεί με τη ράβδο τσιγάρων.
Δύναμη παραγωγής
Η δύναμη παραγωγής είναι χαμηλή (MPA 200 έως 300), το οποίο περιορίζει τη χρήση του για τα δομικά και μεταφέροντα συστατικά.
Είναι weldable με όλες τις διαδικασίες η πολύ συχνά χρησιμοποιημένη διαδικασία είναι συγκόλληση ηλεκτρικών τόξων. Είναι ουσιαστικά non-magnetic και διατηρούν την ολκιμότητά τους στις κρυογόνες θερμοκρασίες.
Η επιμήκυνσή τους είναι υψηλή, το οποίο επιτρέπει την παραμόρφωση στις διαδικασίες επεξεργασίας (όπως το βαθύ σχέδιο των νεροχυτών κουζινών).
Ωστενιτικό ανοξείδωτο
Το ωστενιτικό ανοξείδωτο είναι η μεγαλύτερη κατηγορία ανοξείδωτων, που αποτελεί για τα δύο τρίτα της συνολικής παραγωγής ανοξείδωτου. Κατέχουν μια ωστενιτική μικροδομή, μια πρόσωπο-κεντροθετημένη κυβική δομή κρυστάλλου.
Αυτή η μικροδομή κατανοείται με την ανάμιξη του χάλυβα με το ικανοποιητικό νικέλιο ή το μαγγάνιο και του αζώτου για να διατηρήσει θερμοκρασίες μιας τις ωστενιτικές μικροδομής καθόλου, που κυμαίνονται από την κρυογόνο περιοχή ως το σημείο τήξης. Κατά συνέπεια, τα ωστενιτικά ανοξείδωτα δεν είναι κανένα hardenable από τη θερμική επεξεργασία δεδομένου ότι κατέχουν τα ίδια περιβάλλοντα θερμοκρασίας μικροδομής καθόλου.
Εφεύρεση
Ανακαλυμμένη αντίσταση του χρωμίου του Robert Bunsen στα ισχυρά οξέα. Η αντίσταση διάβρωσης των iron-chromium κραμάτων μπορεί να είχε αναγνωριστεί πρώτα το 1821 από το Pierre Berthier, ο οποίος σημείωσε την αντίστασή τους ενάντια στην επίθεση από μερικά οξέα και πρότεινε τη χρήση τους στα μαχαιροπήρουνα.
Στο πρόωρο 1800s, ο James Stodart, ο Michael Faraday, και η σφύρα του Robert παρατήρησαν την αντίσταση των κραμάτων χρώμιο-σιδήρου («χάλυβες χρωμίου») στους φορείς οξείδωσης.
Η εφεύρεση του ανοξείδωτου παρακολούθησε μια σειρά επιστημονικών εξελίξεων, που αρχίζουν το 1798 όταν παρουσιάστηκε αρχικά το χρώμιο στη γαλλική ακαδημία από το Louis Vauquelin.