Μέσω Mosfet Irfz44ns HLP έκδοσης τρυπών των μερών μηχανών τσιγάρων

Μέσω Mosfet Irfz44ns HLP έκδοσης τρυπών των μερών μηχανών τσιγάρων

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

Υψηλής συχνότητας κρυσταλλολυχνία

Η πρώτη υψηλής συχνότητας κρυσταλλολυχνία ήταν η κρυσταλλολυχνία γερμανίου επιφάνεια-εμποδίων που αναπτύχθηκε από Philco το 1953, ικανό μέχρι 60 MHZ. Αυτοί έγιναν με τη χάραξη των καταθλίψεων σε μια βάση γερμανίου ν-τύπων και από τις δύο πλευρές με τα αεριωθούμενα αεροπλάνα ΙΙΙ) θειικού άλατος ίνδιου (έως ότου ήταν μερικά ten-thousandths μιας ίντσας παχιάς. Το ίνδιο που επιμεταλλώθηκε με ηλεκτρόλυση στις καταθλίψεις διαμόρφωσε το συλλέκτη και τον εκπομπό.

Ονομασία

Η κρυσταλλολυχνία όρου πλάθηκε από το John Ρ. Pierce ως συστολή του transresistance όρου. Σύμφωνα με τη Lillian Hoddeson και τη Vicki Daitch, συντάκτες μιας βιογραφίας του John Bardeen, Shockley είχε προτείνει ότι το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των εργαστηρίων κουδουνιών για μια κρυσταλλολυχνία πρέπει να βασιστεί field-effect και να ονομαστεί ως εφευρέτης.

IRFZ44NS/LPbF