Έξοχο μέγεθος 7.8*100mm βασιλιάδων κρυσταλλολυχνία διακοπτών Irfz44nl μονάδων συσκευασίας Kretek

Έξοχο μέγεθος 7.8*100mm βασιλιάδων κρυσταλλολυχνία διακοπτών Irfz44nl μονάδων συσκευασίας Kretek

Μια κρυσταλλολυχνία είναι μια συσκευή ημιαγωγών που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει ή να μεταστρέψει τα ηλεκτρονικές σήματα και τη ηλεκτρική δύναμη. Οι κρυσταλλολυχνίες είναι μια από τις βασικές δομικές μονάδες της σύγχρονης ηλεκτρονικής. Αποτελείται από το υλικό ημιαγωγών συνήθως με τουλάχιστον τρία τερματικά για τη σύνδεση σε ένα εξωτερικό κύκλωμα.

1. Ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών

Το πρώτο ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών «παραγωγής» αναπτύχθηκε από Chrysler και Philco τις εταιρίες και αναγγέλθηκε στην έκδοση στις 28 Απριλίου 1955 της Wall Street Journal. Το Chrysler είχε κάνει το ραδιόφωνο αυτοκινήτου όλος-κρυσταλλολυχνιών, Mopar πρότυπο 914HR, διαθέσιμο ως επιλογή που αρχίζει το φθινόπωρο του 1955 για τη καινούργια γραμμή του 1956 Chrysler και αυτοκρατορικών αυτοκινήτων που χτύπησαν αρχικά τα πατώματα αιθουσών εκθέσεως αντιπροσώπων στις 21 Οκτωβρίου 1955.

2. Κρυσταλλολυχνία πυριτίου

Η πρώτη λειτουργώντας κρυσταλλολυχνία πυριτίου αναπτύχθηκε στα εργαστήρια κουδουνιών στις 26 Ιανουαρίου 1954, από Morris Tanenbaum. Η πρώτη εμπορική κρυσταλλολυχνία πυριτίου παρήχθη από τη Texas Instruments το 1954. Αυτό ήταν η εργασία του κιρκιριού του Gordon, ένας εμπειρογνώμονας στην ανάπτυξη των κρυστάλλων της υψηλής αγνότητας, η οποία είχε λειτουργήσει προηγουμένως στα εργαστήρια κουδουνιών.

3. Μαζική παραγωγή

Στη δεκαετία του '50, ο αιγυπτιακός μηχανικός Μωάμεθ Atalla ερεύνησε τις ιδιότητες επιφάνειας των ημιαγωγών πυριτίου στα εργαστήρια κουδουνιών, όπου πρότεινε μια νέα μέθοδο επεξεργασίας συσκευών ημιαγωγών, ντύνοντας μια γκοφρέτα πυριτίου με ένα στρώμα μόνωσης του οξειδίου πυριτίου έτσι ώστε η ηλεκτρική ενέργεια να μπορεί σοβαρά να διαπεράσει στο πυρίτιο διεύθυνσης κατωτέρω, η υπερνίκηση της επιφάνειας δηλώνει εκείνη την ηλεκτρική ενέργεια από την επίτευξη του ημιαγωγικού στρώματος. Αυτό είναι γνωστό ως παθητικότητα επιφάνειας, μια μέθοδος που έγινε κρίσιμη στη βιομηχανία ημιαγωγών δεδομένου ότι κατέστησε αργότερα πιθανή τη μαζική παραγωγή των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων πυριτίου.